Sequence of the Greek Text of Mt 27:1-31, Mk 15:1-20, Lk 22:66-23:25, and Jn 18:28-19:16
Version Date: August 19, 2019.
(Mk 15:1)1 και ευθεως επι το πρωι συμβουλιον ποιησαντες οι αρχιερεις μετα των πρεσβυτερων και γραμματεων και ολον το συνεδριον ...
| |||
(Lk 22:66) και ως εγενετο ημερα συνηχθη το πρεσβυτεριον του λαου αρχιερεις τε και γραμματεις και ανηγαγον αυτον εις το συνεδριον εαυτων λεγοντες | |||
(Lk 22:67) ει συ ει ο χριστος ειπε ημιν ειπεν δε αυτοις εαν υμιν ειπω ου μη πιστευσητε | |||
(Lk 22:68) εαν δε και ερωτησω ου μη αποκριθητε μοι η απολυσητε | |||
(Lk 22:69) απο του νυν εσται ο υιος του ανθρωπου καθημενος εκ δεξιων της δυναμεως του θεου | |||
(Lk 22:70) ειπον δε παντες συ ουν ει ο υιος του θεου ο δε προς αυτους εφη υμεις λεγετε οτι εγω ειμι | |||
(Lk 22:71) οι δε ειπον τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυριας αυτοι γαρ ηκουσαμεν απο του στοματος αυτου | |||
(Mt 27:1)2 πρωιας δε γενομενης συμβουλιον ελαβον παντες οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου κατα του ιησου ωστε θανατωσαι αυτον | |||
(Mt 27:2) και δησαντες αυτον ...
| (Mk 15:1) ... δησαντες τον ιησουν ...
| ||
(Lk 23:1) και ανασταν απαν το πληθος αυτων ...
| |||
|
|
| |
(Jn 18:28) αγουσιν ουν τον ιησουν απο του καιαφα εις το πραιτωριον ...
| |||
(Jn 18:28) ... ην δε πρωια και αυτοι ουκ εισηλθον εις το πραιτωριον ινα μη μιανθωσιν αλλ ινα φαγωσιν το πασχα | |||
(Mt 27:3)3 τοτε ιδων ιουδας ο παραδιδους αυτον οτι κατεκριθη μεταμεληθεις απεστρεψεν τα τριακοντα αργυρια τοις αρχιερευσιν και τοις πρεσβυτεροις | |||
(Mt 27:4) λεγων ημαρτον παραδους αιμα αθωον οι δε ειπον τι προς ημας συ οψει | |||
(Mt 27:5)4 και ριψας τα αργυρια εν τω ναω ανεχωρησεν και απελθων απηγξατο | |||
(Mt 27:6)5 οι δε αρχιερεις λαβοντες τα αργυρια ειπον ουκ εξεστιν βαλειν αυτα εις τον κορβαναν επει τιμη αιματος εστιν | |||
(Mt 27:7) συμβουλιον δε λαβοντες ηγορασαν εξ αυτων τον αγρον του κεραμεως εις ταφην τοις ξενοις | |||
(Ac 1:18)6 ουτος μεν ουν εκτησατο χωριον εκ του μισθου της αδικιας ...
| |||
(Ac 1:18)7 ... και πρηνης γενομενος ελακησεν μεσος και εξεχυθη παντα τα σπλαγχνα αυτου | |||
(Ac 1:19) και γνωστον εγενετο πασιν τοις κατοικουσιν ιερουσαλημ ...
| |||
(Mt 27:8)8 διο εκληθη ο αγρος εκεινος ...
| (Ac 1:19)8 ... ωστε κληθηναι το χωριον εκεινο ...
| ||
(Ac 1:19) ... τη ιδια διαλεκτω αυτων ακελδαμα τουτεστιν ...
| |||
(Mt 27:8) ... αγρος αιματος ...
| |||
(Mt 27:9) τοτε επληρωθη το ρηθεν δια ιερεμιου του προφητου λεγοντος και ελαβον τα τριακοντα αργυρια την τιμην του τετιμημενου ον ετιμησαντο απο υιων ισραηλ | |||
(Mt 27:10) και εδωκαν αυτα εις τον αγρον του κεραμεως καθα συνεταξεν μοι κυριος | |||
(Jn 18:29)9 εξηλθεν ουν ο πιλατος προς αυτους και ειπεν τινα κατηγοριαν φερετε κατα του ανθρωπου τουτου | |||
(Jn 18:30) απεκριθησαν και ειπον αυτω ει μη ην ουτος κακοποιος ουκ αν σοι παρεδωκαμεν αυτον | |||
(Jn 18:31) ειπεν ουν αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και κατα τον νομον υμων κρινατε αυτον ειπον ουν αυτω οι ιουδαιοι ημιν ουκ εξεστιν αποκτειναι ουδενα | |||
(Jn 18:32) ινα ο λογος του ιησου πληρωθη ον ειπεν σημαινων ποιω θανατω ημελλεν αποθνησκειν | |||
(Lk 23:2) ηρξαντο δε κατηγορειν αυτου λεγοντες τουτον ευρομεν διαστρεφοντα το εθνος και κωλυοντα καισαρι φορους διδοναι λεγοντα εαυτον χριστον βασιλεα ειναι | |||
(Mt 27:11) ο δε ιησους εστη εμπροσθεν του ηγεμονος ...
| |||
(Mt 27:11) ... και επηρωτησεν αυτον ο ηγεμων ...
| (Mk 15:2) και επηρωτησεν αυτον ο πιλατος ...
| (Lk 23:3) ο δε πιλατος επηρωτησεν αυτον ...
| |
|
| ||
(Mt 27:11) ... συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ...
| (Mk 15:2) ... συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ...
| (Lk 23:3) ... συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων ο δε ...
| |
| |||
|
| ||
| |||
|
|
| |
|
| ||
(Mt 27:12) και εν τω κατηγορεισθαι αυτον υπο των αρχιερεων και των πρεσβυτερων ουδεν απεκρινατο | |||
| |||
(Mt 27:13) ... λεγει αυτω ο πιλατος ...
| (Mk 15:4)10 ο δε πιλατος παλιν επηρωτησεν αυτον λεγων ...
| ||
(Mk 15:4) ... ουκ αποκρινη ουδεν ιδε ποσα σου καταμαρτυρουσιν | |||
(Mk 15:5) ο δε ιησους ουκετι ουδεν απεκριθη ...
| |||
(Mt 27:14) και ουκ απεκριθη αυτω προς ουδε εν ρημα ...
| |||
(Mt 27:14) ... ωστε θαυμαζειν τον ηγεμονα ...
| |||
(Lk 23:4) ο δε πιλατος ειπεν προς τους αρχιερεις και τους οχλους ουδεν ευρισκω αιτιον εν τω ανθρωπω τουτω | |||
(Lk 23:5) οι δε επισχυον λεγοντες οτι ανασειει τον λαον διδασκων καθ ολης της ιουδαιας αρξαμενος απο της γαλιλαιας εως ωδε | |||
(Lk 23:6) πιλατος δε ακουσας γαλιλαιαν επηρωτησεν ει ο ανθρωπος γαλιλαιος εστιν | |||
(Lk 23:7) και επιγνους οτι εκ της εξουσιας ηρωδου εστιν ανεπεμψεν αυτον προς ηρωδην οντα και αυτον εν ιεροσολυμοις εν ταυταις ταις ημεραις | |||
(Lk 23:8) ο δε ηρωδης ιδων τον ιησουν εχαρη λιαν ην γαρ θελων εξ ικανου ιδειν αυτον δια το ακουειν πολλα περι αυτου και ηλπιζεν τι σημειον ιδειν υπ αυτου γινομενον | |||
(Lk 23:9) επηρωτα δε αυτον εν λογοις ικανοις αυτος δε ουδεν απεκρινατο αυτω | |||
(Lk 23:10) ειστηκεισαν δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις ευτονως κατηγορουντες αυτου | |||
(Lk 23:11) εξουθενησας δε αυτον ο ηρωδης συν τοις στρατευμασιν αυτου και εμπαιξας περιβαλων αυτον εσθητα λαμπραν ανεπεμψεν αυτον τω πιλατω | |||
(Lk 23:12) εγενοντο δε φιλοι ο τε πιλατος και ο ηρωδης εν αυτη τη ημερα μετ αλληλων προυπηρχον γαρ εν εχθρα οντες προς εαυτους | |||
(Jn 18:33)11 εισηλθεν ουν εις το πραιτωριον παλιν ο πιλατος και εφωνησεν τον ιησουν και ειπεν αυτω συ ει ο βασιλευς των ιουδαιων | |||
(Jn 18:34) απεκριθη αυτω ο ιησους αφ εαυτου συ τουτο λεγεις η αλλοι σοι ειπον περι εμου | |||
(Jn 18:35) απεκριθη ο πιλατος μητι εγω ιουδαιος ειμι το εθνος το σον και οι αρχιερεις παρεδωκαν σε εμοι τι εποιησας | |||
(Jn 18:36) απεκριθη ο ιησους η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εκ του κοσμου τουτου ει εκ του κοσμου τουτου ην η βασιλεια η εμη οι υπηρεται αν οι εμοι ηγωνιζοντο ινα μη παραδοθω τοις ιουδαιοις νυν δε η βασιλεια η εμη ουκ εστιν εντευθεν | |||
(Jn 18:37) ειπεν ουν αυτω ο πιλατος ουκουν βασιλευς ει συ απεκριθη ο ιησους συ λεγεις οτι βασιλευς ειμι εγω εγω εις τουτο γεγεννημαι και εις τουτο εληλυθα εις τον κοσμον ινα μαρτυρησω τη αληθεια πας ο ων εκ της αληθειας ακουει μου της φωνης | |||
(Jn 18:38) λεγει αυτω ο πιλατος τι εστιν αληθεια και τουτο ειπων παλιν εξηλθεν προς τους ιουδαιους ...
| |||
(Lk 23:13) πιλατος δε συγκαλεσαμενος τους αρχιερεις και τους αρχοντας και τον λαον | |||
(Lk 23:14)12 ειπεν προς αυτους προσηνεγκατε μοι τον ανθρωπον τουτον ως αποστρεφοντα τον λαον και ιδου εγω ενωπιον υμων ανακρινας ουδεν ευρον εν τω ανθρωπω τουτω αιτιον ων κατηγορειτε κατ αυτου | |||
(Lk 23:15) αλλ ουδε ηρωδης ανεπεμψα γαρ υμας προς αυτον και ιδου ουδεν αξιον θανατου εστιν πεπραγμενον αυτω | |||
(Mt 27:15) κατα δε εορτην ειωθει ο ηγεμων απολυειν ενα ...
| (Mk 15:6) κατα δε εορτην απελυεν αυτοις ενα ...
| ||
| |||
(Mt 27:16) ειχον δε τοτε δεσμιον επισημον λεγομενον βαραββαν | |||
(Lk 23:18) ανεκραξαν δε παμπληθει λεγοντες αιρε τουτον απολυσον δε ημιν τον βαραββαν | |||
(Mk 15:7) ην δε ο λεγομενος βαραββας ...
| |||
(Lk 23:19) οστις ην δια στασιν τινα γενομενην εν τη πολει και φονον βεβλημενος εις φυλακην | |||
(Mk 15:7) ... μετα των συστασιαστων δεδεμενος οιτινες εν τη στασει φονον πεποιηκεισαν | |||
(Mk 15:8) και αναβοησας ο οχλος ηρξατο αιτεισθαι καθως αει εποιει αυτοις | |||
| |||
(Mk 15:9) ... απεκριθη αυτοις λεγων ...
| (Jn 18:38) ... και λεγει αυτοις ...
| ||
(Jn 18:39) εστιν δε συνηθεια υμιν ινα ενα υμιν απολυσω εν τω πασχα ...
| |||
(Mk 15:9)12 ... θελετε απολυσω υμιν τον βασιλεα των ιουδαιων | (Jn 18:39)12 ... βουλεσθε ουν υμιν απολυσω τον βασιλεα των ιουδαιων | ||
(Mk 15:10) εγινωσκεν γαρ οτι δια φθονον παραδεδωκεισαν αυτον οι αρχιερεις | |||
(Mk 15:11) οι δε αρχιερεις ανεσεισαν τον οχλον ινα μαλλον τον βαραββαν απολυση αυτοις | |||
(Jn 18:40)13 εκραυγασαν ουν παλιν παντες λεγοντες μη τουτον αλλα τον βαραββαν ην δε ο βαραββας ληστης | |||
(Mt 27:17)12 συνηγμενων ουν αυτων ειπεν αυτοις ο πιλατος τινα θελετε απολυσω υμιν βαραββαν η ιησουν τον λεγομενον χριστον | |||
(Mt 27:19) καθημενου δε αυτου επι του βηματος απεστειλεν προς αυτον η γυνη αυτου λεγουσα μηδεν σοι και τω δικαιω εκεινω πολλα γαρ επαθον σημερον κατ οναρ δι αυτον | |||
(Mt 27:20) οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι επεισαν τους οχλους ινα αιτησωνται τον βαραββαν τον δε ιησουν απολεσωσιν | |||
(Mt 27:21) αποκριθεις δε ο ηγεμων ειπεν αυτοις τινα θελετε απο των δυο απολυσω υμιν ...
| |||
(Mt 27:22)14 λεγει αυτοις ο πιλατος τι ουν ποιησω ιησουν τον λεγομενον χριστον λεγουσιν αυτω παντες σταυρωθητω | |||
(Mt 27:23)15 ο δε ηγεμων εφη τι γαρ κακον εποιησεν οι δε περισσως εκραζον λεγοντες σταυρωθητω | |||
(Jn 19:1)16 τοτε ουν ελαβεν ο πιλατος τον ιησουν και εμαστιγωσεν | |||
(Jn 19:2) και οι στρατιωται πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν αυτου τη κεφαλη και ιματιον πορφυρουν περιεβαλον αυτον | |||
(Jn 19:3) και ελεγον χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων και εδιδουν αυτω ραπισματα | |||
(Jn 19:4) εξηλθεν ουν παλιν εξω ο πιλατος ...
| |||
(Lk 23:20)17 παλιν ουν ο πιλατος προσεφωνησεν θελων απολυσαι τον ιησουν | |||
(Jn 19:4) ... και λεγει αυτοις ιδε αγω υμιν αυτον εξω ινα γνωτε οτι εν αυτω ουδεμιαν αιτιαν ευρισκω | |||
(Jn 19:5) εξηλθεν ουν ο ιησους εξω φορων τον ακανθινον στεφανον και το πορφυρουν ιματιον και λεγει αυτοις ιδε ο ανθρωπος | |||
(Mk 15:12)18 ο δε πιλατος αποκριθεις παλιν ειπεν αυτοις τι ουν θελετε ποιησω ον λεγετε βασιλεα των ιουδαιων | |||
(Jn 19:6) οτε ουν ειδον αυτον οι αρχιερεις και οι υπηρεται ...
| |||
(Lk 23:21) οι δε επεφωνουν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον αυτον | (Jn 19:6) ... εκραυγασαν λεγοντες σταυρωσον σταυρωσον ...
| ||
(Jn 19:6) ... λεγει αυτοις ο πιλατος λαβετε αυτον υμεις και σταυρωσατε εγω γαρ ουχ ευρισκω εν αυτω αιτιαν | |||
(Jn 19:7) απεκριθησαν αυτω οι ιουδαιοι ημεις νομον εχομεν και κατα τον νομον ημων οφειλει αποθανειν οτι εαυτον υιον θεου εποιησεν | |||
(Jn 19:8) οτε ουν ηκουσεν ο πιλατος τουτον τον λογον μαλλον εφοβηθη | |||
(Jn 19:9) και εισηλθεν εις το πραιτωριον παλιν και λεγει τω ιησου ποθεν ει συ ο δε ιησους αποκρισιν ουκ εδωκεν αυτω | |||
(Jn 19:10) λεγει ουν αυτω ο πιλατος εμοι ου λαλεις ουκ οιδας οτι εξουσιαν εχω σταυρωσαι σε και εξουσιαν εχω απολυσαι σε | |||
(Jn 19:11) απεκριθη ο ιησους ουκ ειχες εξουσιαν ουδεμιαν κατ εμου ει μη ην σοι δεδομενον ανωθεν δια τουτο ο παραδιδους με σοι μειζονα αμαρτιαν εχει | |||
(Jn 19:12) εκ τουτου εζητει ο πιλατος απολυσαι αυτον ...
| |||
(Mk 15:14)19 ο δε πιλατος ελεγεν αυτοις τι γαρ κακον εποιησεν ...
| (Lk 23:22)20 ο δε τριτον ειπεν προς αυτους τι γαρ κακον εποιησεν ...
| ||
(Lk 23:22) ... ουτος ουδεν αιτιον θανατου ευρον εν αυτω παιδευσας ουν αυτον απολυσω | |||
(Lk 23:23) οι δε επεκειντο φωναις μεγαλαις αιτουμενοι αυτον σταυρωθηναι ...
| |||
(Jn 19:12) ... οι δε ιουδαιοι εκραζον λεγοντες εαν τουτον απολυσης ουκ ει φιλος του καισαρος πας ο βασιλεα αυτον ποιων αντιλεγει τω καισαρι | |||
(Jn 19:13) ο ουν πιλατος ακουσας τουτον τον λογον ηγαγεν εξω τον ιησουν και εκαθισεν επι του βηματος εις τοπον λεγομενον λιθοστρωτον εβραιστι δε γαββαθα | |||
(Jn 19:14) ην δε παρασκευη του πασχα ωρα δε ωσει εκτη και λεγει τοις ιουδαιοις ιδε ο βασιλευς υμων | |||
(Jn 19:15) οι δε εκραυγασαν αρον αρον σταυρωσον αυτον λεγει αυτοις ο πιλατος τον βασιλεα υμων σταυρωσω απεκριθησαν οι αρχιερεις ουκ εχομεν βασιλεα ει μη καισαρα | |||
(Lk 23:23) ... και κατισχυον αι φωναι αυτων και των αρχιερεων | |||
| |||
(Mt 27:24) ... δε ο πιλατος ...
|
|
| |
(Mt 27:24) ... οτι ουδεν ωφελει αλλα μαλλον θορυβος γινεται ...
| |||
(Mk 15:15) ... βουλομενος τω οχλω το ικανον ποιησαι ...
| |||
(Mt 27:24) ... λαβων υδωρ απενιψατο τας χειρας απεναντι του οχλου λεγων αθωος ειμι απο του αιματος του δικαιου τουτου υμεις οψεσθε | |||
(Mt 27:25) και αποκριθεις πας ο λαος ειπεν το αιμα αυτου εφ ημας και επι τα τεκνα ημων | |||
|
| ||
(Mt 27:26) ... απελυσεν αυτοις ...
| (Mk 15:15) ... απελυσεν αυτοις ...
| (Lk 23:25) απελυσεν δε αυτοις ...
| |
(Mt 27:26) ... τον βαραββαν ...
| (Mk 15:15) ... τον βαραββαν ...
| ||
(Lk 23:25) ... τον δια στασιν και φονον βεβλημενον εις την φυλακην ον ητουντο ...
| |||
(Mt 27:26)21 ... τον δε ιησουν φραγελλωσας παρεδωκεν ...
| (Mk 15:15)21 ... και παρεδωκεν τον ιησουν φραγελλωσας ...
| (Lk 23:25) ... τον δε ιησουν παρεδωκεν ...
| (Jn 19:16) ... παρεδωκεν αυτον ...
|
| |||
(Jn 19:16) ... ινα σταυρωθη ...
| |||
(Mk 15:16) οι δε στρατιωται απηγαγον αυτον εσω της αυλης ο εστιν πραιτωριον ...
| |||
(Mt 27:27) τοτε οι στρατιωται του ηγεμονος παραλαβοντες τον ιησουν εις το πραιτωριον ...
| |||
(Mt 27:28) και εκδυσαντες αυτον ...
| |||
(Mk 15:17) και ενδυουσιν αυτον πορφυραν ...
| |||
(Mt 27:29)22 και πλεξαντες στεφανον εξ ακανθων επεθηκαν επι την κεφαλην αυτου ...
| (Mk 15:17)22 ... και περιτιθεασιν αυτω πλεξαντες ακανθινον στεφανον | ||
(Mt 27:29) ... και καλαμον επι την δεξιαν αυτου ...
| |||
(Mk 15:18) και ηρξαντο ασπαζεσθαι αυτον χαιρε βασιλευ των ιουδαιων | |||
(Mt 27:29) ... και γονυπετησαντες εμπροσθεν αυτου ενεπαιζον αυτω λεγοντες χαιρε ο βασιλευς των ιουδαιων | |||
(Mt 27:30) και εμπτυσαντες εις αυτον ελαβον τον καλαμον ...
| |||
(Mk 15:19) και ετυπτον αυτου την κεφαλην ...
| |||
(Mk 15:19) ... καλαμω και ενεπτυον αυτω και τιθεντες τα γονατα προσεκυνουν αυτω | |||
(Mt 27:31) και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την χλαμυδα και ενεδυσαν αυτον τα ιματια αυτου και απηγαγον αυτον εις το σταυρωσαι | (Mk 15:20) και οτε ενεπαιξαν αυτω εξεδυσαν αυτον την πορφυραν και ενεδυσαν αυτον τα ιματια τα ιδια και εξαγουσιν αυτον ινα σταυρωσωσιν αυτον |
Notes:
(1) The phrase επι το προι in Mk 15:1 was understood here as referring to the period of time that occurred shortly before dawn. At that time, they took counsel together. A little while later, they gathered again for the formal trial of Jesus (Lk 22:66). [Back]
(2) Understanding Mt 27:1 to be after the trial of Lk 22:66-71, the role of the discussion mentioned in this verse must have been to determine what to tell Pilate so that he might execute Jesus. Mt 27:1 is not the same occasion as Mk 15:1, which took place before dawn. Mk 15:1 refers to a discussion preceding the formal trial of Jesus. [Back]
(3) Lk 23:1 indicates that the entire Sanhedrin went to Pilate when Jesus was taken there. Thus, Mt 27:3 must have happened while the leaders were waiting for Pilate. [Back]
(4) It is quite likely that the events of Mt 27:5 did not take place immediately after Mt 27:3-4. Since Judas was able to throw the money into the sanctuary (note the word ναος), the implication would be that he did it after the presence of the Lord left the temple (Lk 13:35, Mt 23:38). The torn curtain and the money thrown inside by Judas were two indications that the presence of the Lord was no longer there. It is likely that Judas took advantage of the confusion caused by the supernatural darkness (Mt 27:45) and the earthquake that split the rocks (Mt 27:51) in order to do this. Doubtless, the temple guards pursued him, but he killed himself. [Back]
(5) Mt 27:6 took place after Judas threw the money into the sanctuary, likely on the same day, sometime after Jesus was crucified. The decision of the chief priests to buy a field for a burial place of foreigners (Mt 27:7) suggests that they were aware of Judas' death. By purchasing this field, they could ensure that Judas was buried, so that no dead body would be exposed the next day (see Jn 19:31). As for "foreigners" in Mt 27:7, in the context of the regulations of the law concerning the temple, something or someone was foreign if in an unlawful circumstance. For example, אש זרה "strange fire" in Lev 10:1 refers to an unauthorized offering, and "stranger" in וזר לא יאכל "and a stranger must not eat it" in Ex 29:33 is not about Gentiles, but about any outsider, regardless whether a Jew or a Gentile. Judas himself became a "foreigner" when he threw the money into the sanctuary, for to do this he had to enter a place where he was not supposed to be in. Thus, when the chief priests purchased a burial place for foreigners, they bought a burial place for those executed for breaking the temple regulations. [Back]
(6) Judas acquired the field by throwing the money into the sanctuary, for this is what the priests used the money for. [Back]
(7) Considering Ac 1:18, one possibility is that Judas fell when he hanged himself. However, another possibility is that his body fell when he was taken down for burial. Considering the order in which the facts are mentioned in Ac 1:18, we see that first the field was acquired, and then Judas fell headlong. So Judas fell after the priests acquired the field, which implies that he fell after he died, probably when he was taken down to be buried. [Back]
(8) In view of Mt 27:8 and Ac 1:19, the people associated blood with the potter's field based on three reasons. Two reasons appear in Mt 27:8, which mentions that the field was purchased with blood money and that it was to be used as a burial place for "foreigners", that is, for anyone executed for breaking the temple regulations; see the note (5) above. Moreover, Ac 1:19 indicates that the people heard both about the death of Judas and about the fact that the money for betraying Jesus was used to purchase the field. Thus, Ac 1:19 mentions two factors that helped associate blood with the potter's field: the blood money used to purchase the field and the blood of Judas that was spilt when he fell. If the place where Judas fell was in that field, the association of blood with that field would have been even stronger. [Back]
(9) Jn 18:29 followed a little while after Mt 27:3-4. [Back]
(10) The word παλιν in Mk 15:4 refers to the fact that Pilate had questioned Jesus previously (Mk 15:2), before the second round of accusations. [Back]
(11) The word παλιν "again" in Jn 18:33 indicates that this verse did not happen immediately after Jn 18:32. While the account in John does not mention when Pilate had entered previously the Praetorium, from the account in Luke it can be inferred that the governor returned to the Praetorium when Jesus was taken to Herod. Later, when the leaders returned and Jesus was brought back, Pilate came out to them again. So in Jn 18:33 he entered one more time the Praetorium to question Jesus. Note that when Pilate had questioned Jesus previously (Mt 27:11-14, Mk 15:2-5, Lk 23:2-3), he did it before the Jewish leaders (note ενωπιον υμων "before you" in Lk 23:14), and therefore outside of the Praetorium (Jn 18:28). [Back]
(12) Mt 27:17-21, Mk 15:9-11, Lk 23:14-18, and Jn 18:38-40 are similar. However, not all of them appear to have taken place at the same time. Lk 23:13 mentions that Pilate called the chief priests, the leaders, and the people. Moreover, Mt 27:17 states "after they had gathered ... ". The interpretation here is that in Lk 23:14-18 Pilate addressed mainly the chief priests and the leaders, while the people gathered. After some people gathered, they began to ask him to release them one prisoner (Mk 15:8), and Pilate offered to release Jesus (Mk 15:9-11, Jn 18:38-40). When all the people were gathered, Pilate asked whether he should release Jesus or Barabbas (Mt 27:17-21). [Back]
(13) The word παλιν in Jn 18:40 implies that the crowd had spoken earlier. This earlier occasion is not recorded in Jn 18. In this chronology, it would correspond to Mk 15:8. [Back]
(14) See also the note on Mt 24:22 and Mk 13:20 concerning the form σταυρωθητω. [Back]
(15) Note that the form εφη of Mt 27:23 could be parsed either with the aorist tense or the imperfect tense. The aorist tense was assumed here. [Back]
(16) Considering Jn 19:1, when Pilate had Jesus scourged, he acted according to what he had stated earlier in Lk 23:16. [Back]
(17) The word παλιν in Lk 23:20 indicates that Lk 23:20 and Lk 23:19 do not belong to the same occasion. [Back]
(18) The word παλιν of Mk 15:12 is understood to indicate that this verse and Mk 15:9 do not belong to the same occasion. Thus, Mk 15:12 did not happen immediately after Mk 15:11. In this chronology, the word αποκριθεις "having answered" of Mk 15:12 refers to what Pilate said in Jn 19:4. [Back]
(19) Since the tense of ελεγεν in Mk 15:14 is the imperfect, this was taken as an indication that Mk 15:14 did not happen immediately after Mk 15:13. In this chronology, Mk 15:14 is in the context of Jn 19:12. It should not be surprising that Pilate continued to argue that Jesus did not do anything worthy of death, since the claim that the Jewish law required that he should die (Jn 19:7) was not a good enough reason for Pilate to execute him. That this was not a good reason could be seen by examining the subsequent verses in the account of John, where we see that Pilate became inclined to crucify Jesus only after they said that one who releases a person claiming to be a king is not a friend of Caesar (Jn 19:12-13). [Back]
(20) The word τριτον in Lk 23:22 was understood to denote a third occasion in which Pilate addressed the people. Thus, Lk 23:22 fits in the context of Jn 19:12-15. [Back]
(21) The word τοτε in Jn 19:16 indicates that Jesus was delivered to be crucified soon after Jn 19:15. This implies that the scourging of Jesus mentioned in Mt 27:26 and Mk 15:15 did not take much time. The text does not imply that Jesus was prepared for scourging only after Barabas was released. The preparation for scourging could have began immediately after Pilate decided to crucify him, as early as Mt 27:24. To avoid a riot (Mt 27:24), Pilate was probably acting quickly. [Back]
(22) The crown of thorns in Mt 27:29 and Mk 15:17 may or may not be the same as the one in Jn 19:2. [Back]